En dan is het ineens 4 november 2015. De dag van het Smart Cities Event van TVVL waar Jeremy Rifkin als keynotespeaker geboekt staat. Het is ook de dag waar Fountainheads Wim van Rooijen de dagvoorzitter van het event is. En natuurlijk het is ook de dag waar Fountainheads hun ‘Adapt or Die’ sessie mochten geven voorafgaand aan de lecture van Rifkin. Het was een dag waar veel aan voorafging en een dag waar we naar uit gekeken hebben. In dit blog geven we een verslag van een bijzonder leuke en inspirerende dag die we hebben beleefd.
[button color=”FF7800″ url=”https://www.fountainheads.nl/#contact”]Tweewekelijks inspiratie ontvangen?[/button][button color=”434343″ url=”https://www.fountainheads.nl/#contact”]Schrijf je in voor onze nieuwsbrief[/button]
Handen uit de mouwen – een gesprek met Rifkin in klein comité
De dag begon met een voorbereidend gesprek in klein comité met drie personen van de organisatie, twee van Fountainheads en Rifkin zelf. We hadden geen idee wat we ervan moesten verwachten. Mister Rifkin of beter gezegd zijn management had nogal wat wensen strak omschreven in het contract. Het imago van een Rockstar was al snel geboren en we waren benieuwd hoe het gesprek zou verlopen. De ontmoeting vond plaats in een prachtige statige kamer op de begane grond van het monumentale Grand Hotel Karel V in Utrecht. Dit was tevens het hotel waarin Rifkin bivakkeerde tijdens zijn bezoek aan Nederland. Zijn kenmerkende Amerikaanse accent snelde hem vooruit in de gang en terstond stond hij in de kamer en begroette ons. Met veel interesse luisterde hij naar de persoon die zich aan hem voorstelde. Er was niets wat over bleef van het vermeende Rockstar-gedrag. Hij bleek een rustige verteller te zijn die in de najaren van zijn leven op reis rond de wereld gaat om mensen die het verschil willen en kunnen maken te inspireren zodat zij gaan bouwen aan een nieuwe economie en samenleving. Rifkin was al tien weken van huis. Hij miste de ‘Indian Summer’ thuis en bekeek die via FaceTime. Aan zijn vrouw liet hij zien dat de Nederlandse herfstkleuren net zo mooi waren. Hij vertelde dat hij wat last had van een jetlag. Zijn vermoeidheid slaat altijd op zijn linkeroog gaf hij aan; ‘Let maar op gaande weg de dag zit mijn oog half dicht van vermoeidheid’. Hij is net terug uit Moskou, daarvoor was hij in China en tussendoor zwierf hij door Europa. Wat bezielt een man van zijn leeftijd om dit nog te doen? Want voor het geld hoeft hij het niet meer te doen.
Wim kwam al eerder achter zijn drive tijdens een Skypegeprek met hem die hij had in de voorbereidingen van het event. Rifkin blijkt een man met een missie te zijn. Een missie dat groter is dan hemzelf alleen. Tegenwoordig noem je dat een MTP (Massive Transformative Purpose). Elon Musk, Bill Gates en alle anderen die de wereld mooier willen maken dan deze nu is hebben een MTP, dus Rifkin ook. Hij is een man die verbonden is met de wereld van nu en morgen. Hij is niet een man van utopieën en luchtfietserijen. Hij stroopt ook op de leeftijd van 70 jaar de mouwen nog op om het verschil te maken. En dit bleek direct al uit het gesprek. Hij vertelde honderduit over de plannen die hij met Utrecht had gemaakt. Dit was een project waar ze veel van geleerd hebben. Het is volgens Rifkin continue “learning by doing”. “No one has done this before” vertelde hij. Van onder andere Utrecht kreeg hij het inzicht dat een rapport schrijven alleen niet genoeg is. Je moet de bedrijven, het onderwijs en de samenleving meenemen met de plannen; “You have to educate them”. Dit is de reden dat hij de afgelopen jaren een team heeft gebouwd. Hij heeft de beste specialisten uit verschillende sectoren samengebracht om denkkracht en ervaringskracht te mobiliseren.
Dit team koppelt hij aan de lokale pioniers om samen te leren en elkaar te helpen bij de transitie van de regio. Op deze wijze bouwt hij met zijn team in Nord-Pas de Calais in Noord Frankrijk samen met onderwijs en de lokale ondernemers aan het platform van de Derde Industriële Revolutie. En voor de Metropool Regio Rotterdam-Den Haag zitten ze in de voorbereidingsfase. Wat ons opviel is dat Rifkin een gepassioneerd man is die niet alleen opschrijft wat hij ziet en denkt maar vooral meebouwt aan de veranderingen en daarvan wil leren. Deze ‘handen uit de mouwen’ mentaliteit is te respecteren. Hij wil snelheid maken want er is geen tijd te verliezen is. De mens en de wereld staan er niet mooi voor. Er is momenteel geen plan B voor het oude systeem en het nieuwe systeem staat nog niet klaar. Hij ziet dat de versnelling van de transitie ligt op regionaal niveau en die kunnen over de landsgrenzen heen gaan. Van de landelijke overheden, laat staan van de EU moet je geen snelheid verwachten. We moeten het doen van bottum-up en van elkaar leren.
Wim vertelde over de uitrol van het LoRa netwerk door The Things Network in Amsterdam en Groningen dat als basis dient voor ‘The Internet of Things’. Rifkin vond dit een donders interessante ontwikkeling en vroeg om hem meer informatie over te sturen. Zo zie je maar dat er zoveel ontwikkelingen tegelijk plaatsvinden dat niet iedereen van alles op de hoogte is. Het is daarom van belang om verbonden te zijn met de juiste ecosystemen om de ontwikkelingen die gaand zijn bij te kunnen houden.
Fotomomentje en boek signeren.
Het management van Rifkin heeft duidelijk gemaakt dat Mister Rifkin niet houdt van foto’s nemen tijdens de gesprekken met hem en tijdens zijn lecture. Ook werd aangegeven dat de boeksignering goed gepland moest worden en dat dit zeker niet op zijn hotelkamer kon gebeuren. Na het gesprek waren deze momentjes ingepland en Mister Rifkin werkte vrolijk mee. De soep werd niet zo heet gegeten. Leuk om te vermelden is het feit dat hij zich verbaasde over de kleur groen van het boek en waarom de Third Industrial Revolution vertaald is en niet zijn laatste boek “The Zero Marginal Cost Society’. Strange toch?
Persconferentie wordt Persgesprek
Na het onderonsje met Rifkin was het tijd voor de pers om aan te schuiven. NRC, FD, DuurzaamGebouwd, AD en DenHaag Lokaal waren ingegaan op de uitnodiging voor dit gesprek. Voordat Rifkin zelf aanschuift worden de journalisten gebrieft door Wim.
Uiterst handig gaat Rifkin met de pers om. Eerst stelt hij ze op hun gemak en daarna gaat hij in de vertelmodus. Het is net een politicus die luistert naar de vraag en daar zijn eigen verhaal aan ophangt wat niet per se een antwoord op de vraag is. Een waterval van interessante zinnen met vele komma’s en zonder punten rollen over de tafel. Een charmante woordkunstenaar maar vooral een verhalentovenaar zien we hier aan het werk. De pers schrijft druk mee, luisteren aandachtig maar vergeten de komma’s en punten te benutten om Rifkin eens kritisch aan de tand te voelen.
Lunch met CEO’s en politici
Eten moet je toch en dan kan je dat beter in goed gezelschap doen en er nog wat wijzer van worden zal TVVL gedacht hebben. Er was plaats voor dertig toppers verdeeld over drie tafels in Grand Hotel Karel V.
Je zou denken dat zoiets een interactief gebeuren zou worden rond het gedachtegoed van Rifkin, maar niets is minder waar. Mister Rifkin was niet van plan om langer dan vijf minuten een inleiding te geven. Wel wilde hij gesprekken voeren met de gasten aan zijn tafel. Maar er mocht tussen de gangen door niemand rouleren aan zijn tafel. Hij kon niet de gehele lunch blijven want hij moest zijn krachten sparen voor de middag- en avondsessie.
De stoelendans van Rifkin in Media Plaza
De lunch liep wat uit waardoor wij met gezwinde pas naar Media Plaza gingen om daar alle techniek te testen voor onze ‘Adapt or Die’ sessie. Alles stond al klaar in de Polar zaal van Media Plaza. Een prachtige zaal. Mooi uitgelicht.
De opstelling was een carré-vorm, het podium in het midden met aan elke kant publiek. Een professioneel video-bedrijf was verantwoordelijke voor de opnames vanuit drie camera-posities. Alles liep volgens het spoorboekje. En onze test met beeld en geluid was zo gepiept. De sfeer was relaxt en alles leek onder controle – je voelt hem al aankomen- totdat Rifkin binnenkwam.
Hij was het niet eens met de carré-opstelling. “You don’t want to see a seventy years old guy dance from corner to corner”. De organisatie dacht nog dat het wel over zou gaan, dat hij er even aan moest wennen. Nee hoor, hij bleef bij zijn standpunt; Een kant moest weg. Daar sta je dan met een zaal die afgeladen vol zit en moet je één kant zien te verplaatsen en te mixen met de andere zijden. Dagvoorzitter Wim had een geniale ingeving en vroeg het publiek mee te werken; “Pak je alsjeblieft je eigen stoel op en zet hem op een open plek neer bij de andere drie zijden’. En zo geschiedde. Het was hierdoor wel een hilarische en dynamische opening van het event. Sommige congresdeelnemers dachten zelfs dat het een gepland onderdeel van het programma was omdat Wim, na de in 6 minuten voltooide stoelendans, vertelde dat Rifkin ’s morgens ons Nederlanders had ‘opgehemeld’ om hun vindingrijkheid, ondernemerschap en improvisatievermogen.
Adapt or Die – de sessie van Fountainheads
Na de opening door TVVL voorzitter Henk Willem van Dorp viel de eer ons te beurt om de zaal op te warmen of zoals wel eens gezegd wordt; ‘in de fik te steken’. Dertig minuten lang mochten wij zwieren over het podium dat eigenlijk één been miste. Maar de drie kanten die over waren konden we goed betrekken bij onze sessie. We namen in een vogelvlucht het publiek mee langs de trends als de technologische singulariteit, autonome auto’s, het belang van innovatie, open source, robotisering en nog veel meer. We moesten oppassen en ons inhouden om niet teveel gras voor Jeremy Rifkin zijn voeten weg te maaien. Wat we wilden is gelukt. De zaal was opgewarmd voor Mister Rifkin. Wim had zich, tijdens het laatste deel van de sessie die voor rekening kwam van Jan-Henk, snel omgekleed om in pak de middag verder als dagvoorzitter te begeleiden.
“Thanks for rearranging the chairs”
Op gepaste wijze kondigde Wim Rifkin aan. Deze betrad het podium bijna gracieus, heel kalm en rustig. Hij nam alle tijd om een glas water in te schenken, zijn bril op te zetten, zijn speakersnotes uit zijn binnenzak te halen en begon met de legendarische woorden; “Good afternoon everybody. Thanks for rearranging the chairs”. Bewonderingswaardig zoals hij de zaal bespeelt en meeneemt. Hier staat een alleraardigste man, die op een chique wijze bedankt en ‘en passant’ ook nog aangeeft dat hij er niet van houdt dat er foto’s’ gemaakt worden. Tijdens een gesprek met vrienden hou je ook geen iPad voor je hoofd dus laten we dat ook hier niet doen zegt hij. De man steekt met dezelfde energie en waterval als die ochtend van wal. De ene volzin volgt de andere op. Net als een professor die zijn studenten de weg wijst neemt hij zijn publiek mee in zijn ‘lecture’. Na een uur is het tijd voor de vragen vanuit het publiek. Bedreven geeft hij antwoord en met humor weet hij ook nog een car-sharing Bla Bla car-rit voor een student te regelen.
‘s Avonds herhalen we het 2e deel van het programma ter gelegenheid van het 30 jarig jubileum van Van Dorp. Wim is opnieuw dag- of eigenlijk avondvoorzitter en leidt Rifkin in en begeleidt de Q&A sessie.
Al met al een super gave dag. We kunnen hier van alles vertellen over de inhoud van zijn sessie maar deze komt in zijn geheel online.
Lees hieronder de storify die we gemaakt hebben voor andere reactie en verhalen. Hierin staat ook onze “Adapt or Die’ presentatie.
[button color=”FF7800″ url=”https://www.fountainheads.nl/#contact”]Tweewekelijks inspiratie ontvangen?[/button][button color=”434343″ url=”https://www.fountainheads.nl/#contact”]Schrijf je in voor onze nieuwsbrief[/button]
